بررسی آثار اجتماعی عدالت ترمیمی
کلمات کلیدی:
عدالت ترمیمی, عدالت کلاسیک, بزه دیده, بزهکارچکیده
ععدالت ترمیمی فـرآیندی اسـت که بـه مـوجب آن، طرفین در خصوص چگونگی رسیدگی به پیامـد هـای جرمی معین ، تصمیم گیری می کنند. علاوه بر این، عدالت ترمیمی در جستوجوی آن است تا آنچه را که نقض شده است، بهبود بخشد. عـدالت تـرمیمی ، نوعی از عدالت ( راجع به امور کیفری ) مبتنی بر «جبران» است به این معنا که در اجرای آن باید تلاش شود آثار وخـامت بـار جـرم و ضرر و زیان های ناشی از آن ، خواه به صورت کامل یا به گـونه ای نمادین ، ترمیم شود. از آنجا که جرم مـوجب جـریحه دار شـدن وجدان جامعه می شود سازمان عدالت را بر آن می دارد تا آسیب های به وجود آمده را تـرمیم کـند و طرفین نیز مجاز به مشارکت در این فرآیند خواهند بود. «عدالت سزادهنده» که ناظر به جرم است و « عدالت بازپرورانه» که ناظر به بزهکار است و هر دو به عنوان مدل کلاسیک یا سنتی عدالت کیفری مشهور شده اند، در دهه های اخیر، با ایرادهای مختلفی که متوجه کارایی و عملکرد آنهاست روبه رو هستند. نظام عدالت کیفری سنتی (کلاسیک) با محدودیت ها و تنگناهای عمده ای روبروست که تقاضا بـرای اصـلاح و تـغییر آن را افزایش داده است. در قلمرو ملی و بین المللی ، این نظام بـا انتقادها و ایرادهای اساسی مواجه است. عده ای از جرم شناسان و حقوق دانان در پی جابه جایی نظام عدالت کیفری کلاسیک برآمدند و نظام عدالت جدیدی با عنوان « عدالت ترمیمی» به عرصه ی جرم شناسی و جزا وارد شده است. روش: روش پژوهش حاضر، تحلیلی- توصیفی از نوع کاربردی و با استفاده از قوانین و مقررات و منابع کتابخانهای صورت پذیرفته و جنبه آموزشی نیز دارد. نتایج نشان داد وجـود ضرورت های تغییر و جابجایی عدالت کیفری کلاسیک با عدالت ترمیمی؛ با بررسی مکانیسم های مربوط به اجرای عدالت توسط نهادهای ملی و بین المللی ذی ربط به ویژه سازمان مـلل مـتحد و هـمچنین تلاش های ملی در اکثر کـشورها صـورت مـی گیرد.