بررسی تاریخی - تطبیقی اندیشه‌های دهخدا، سلطان‌العلما و محمد خیابانی در باب «ایراندوستی»
کلمات کلیدی:
دهخدا, سلطان العلما, محمد خیابانی, ایران دوستی, بحرانچکیده
در این مقاله، به رویکرد سه شخصیت مهم عصر مشروطه یعنی علیاکبر دهخدا، سلطانالعلمای خراسانی و محمد خیابانی در باب ایراندوستی خواهیم پرداخت. پرسش اصلی این است که «ایراندوستی» در نزد این مشروطهخواهان، بر اساس کدام رویکردهای نظری و تاریخی صورت گرفته است؟ و میان رویکردهای این سه شخصیت، در مقام مقایسه چه تفاوتها و شباهتهایی وجود دارد؟ بدین منظور واکنش این سه شخصیت به بحرانهای عصر قاجار و مشروطیت، مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در این مقاله قصد بر این است که اندیشة این سه نفر را در مواجهه با بحرانهای زمانه تحلیل کنیم و تأثیر این بحرانها را ارزیابی کنیم. مفروض این مقاله این است که اندیشه در خلأ شکل نمیگیرد بلکه حاصل دیالکتیک ذهن و عین میباشد. برای دستیابی به اهداف مدنظر مقاله، از «نظریه بحران» توماس اسپریگنز استفاده شده است.
دانلودها
مراجع
Agheli, B. (1991). Iranian prime ministers from Moshiroddoleh to Bakhtiar. Javidan Publications.
Azari, A. (1983). The uprising of Sheikh Mohammad Khiabani in Tabriz. Safi Alishah Publications.
Bastani Parizi, M. E. (1968). The struggle for freedom (The political environment and life of Moshiroddoleh Pirnia). Elmi Publications.
Brown, E. G. (2007). The press and literature in the constitutional era of Iran. Nashr-e Elm.
Cohen, G. (1983). The history of censorship in Iranian press (Vol. 1). Agah Publications.
Dehkhoda, A. A. (2015). Charand-o-Parand. Farhang-e Jame’ Publications.
Kasravi, A. (2009). Eighteen years history of Azerbaijan. Hermes Publications.
Khiabani, B. Speeches of Sheikh Mohammad Khiabani. n.p.
Mostowfi, A. (1998). The story of my life. Zavvar Publications.
Raisnia, R., & Nahid, A. (1976). Two fighters of the constitutional movement: Sattar Khan and Sheikh Mohammad Khiabani. Agah Publications.
Spragens, T. (1991). Understanding political theory. Agah Publications.
