بازنمایی جایگاه اقشار مردم در روند پیروزی انقلاب از آغاز تا پیش از قیام 19 دی (تحلیل محتوای اسناد ساواک و شهربانی)

چکیده

مشارکت ‌اقشار مختلف مردم، یکی از اساسی‌ترین مسائل انقلاب، به ویژه نزد اندیشمندان نسل چهارم نظریه‌های انقلاب است. مردم در هر انقلابی، یکی از ارکان اصلی آن محسوب می‌شوند و چنانچه تمایلی به همراهی با انقلاب نشان ندهند، معمولاً انقلابی رخ نمی‌دهد. انقلاب اسلامی ایران نیز که داعیه‌دار مردمی‌ترین انقلاب در جهان است، نیازمند یک بررسی دقیق کمی و کیفی است تا میزان اهمیت این موضوع بهتر تبیین شود. اکثر تحقیقات درباره حضور قشرهای مختلف مردم در انقلاب اسلامی، بیشتر به دهه پایانی عصر پهلوی دوم، به ویژه سال‌های 1356 و 1357 محدود شده است و نکته‌ دوم اینکه همین اطلاعات کمی و کیفی از نحوه مشارکت طبقات مختلف مردم، بر اساس آمار و ارقامی است که از تظاهرات‌ها و راهپیمایی‌ها بدست آمده است، بنابراین هم نقش مردم در سال‌های 1342 تا 1356 مغفول مانده و هم به اسناد که جزو منابع اصلی و مستند انقلاب اسلامی است، توجهی نشده است. بر این اساس پرسش اصلی پژوهش حاضر این است که کدامیک از اقشار مردم ایران چگونه و به چه میزان پایه‌های انقلاب اسلامی را بنا کرده و در 1340 و سال‌های آغازین 1350، مبارزه را ادامه داده و طلایه‌دار مبارزات انقلابی بودند.