تأثیر مدیریت کنترل روان آبهای سطحی بر روند توسعه پایدار در جمهوری اسلامی ایران

چکیده

منابع انرژی آب علاوه بر اینکه حیاتیترین عنصر در تداوم زندگی انسآن‌ها محسوب می‌شود، بلکه در مرکز فرآیند توسعه پایدار جوامع معاصر مختلف و از جمله در ایران قرار دارد و از ارکان اساسی توسعه اجتماعی و اقتصادی و محیط زیست سالم محسوب و به عنوان مهم‌ترین و کلیدی‌ترین عنصر نیاز حیات بشری و عامل حیاتی در تعاملات سیاسی و اقتصادی و فرهنگی و در پایداری فرآیند توسعه ایفای نقش مینماید. روش پژوهش حاضر، مبتنی بر مطالعات کتابخآن‌های- تحلیلی و از نظر هدف کاربردی است. مدیریت رواناب در مناطق شهری و غیر شهری، شامل کنترل جریان هدر رفت و هرز آب‌ها و اصلاح شبکه‌های آب‌رسانی و زهکشی تعریف گردیده؛ سیستم‌های جمع‌آوری و کنترل آب‌های سطحی ناشی از بارندگی از اجزاء مهم برنامه‌ریزی و عمران مناطق شهری و غیر شهری هستند و هرگونه سهل انگاری در طراحی صحیح آن‌ها می‌تواند برای جوامع شهری مشکل آفرین باشد. عدم توجه به آن باعث برخی چالش‌های مهم در مسیر توسعه پایدار کشور می‌گردد. نتایج تحقیق نشان می‌دهند که کنترل و مدیریت روان آب‌های سطحی از طریق گسترش صنایع سدسازی و صنایع پائین دست سدها و همچنین ایجاد فضای سبز و پوشش‌های درختان جنگلی و گیاهی و انجام مجموعه اقداماتی در حوزه آبخیزداری از قبیل احداث موانعی چون سیل بندها، تاثیر بسزایی در ارتقای توسعه پایدار کشور دارند.