تبیین عوامل اجتماعی مؤثر بر احساس اثربخشی سیاسی بر اساس مدل کمپبل و بندورا (مورد مطالعه: شهروندان بالغ تهرانی)
کلمات کلیدی:
آنومی سیاسی, احساس اثربخشی, احساس بیقدرتی سیاسی, شهروندان بالغ تهران, مشارکت سیاسیچکیده
مقاله حاضر به تبیین عوامل اجتماعی مؤثر بر احساس اثربخشی سیاسی پرداخته است. برای انجام این مطالعه از مدلهای کمپبل و بندورا استفاده گردیده و بر متغیرهای اعتماد اجتماعی، آنومی سیاسی، بیقدرتی سیاسی، جامعهپذیری سیاسی و متغیرهای زمینهای نظیر تحصیلات، طبقه اجتماعی، وضعیت اقتصادی تحت عنوان عوامل اثرگذار بر احساس اثربخشی سیاسی تکیه شده است. جامعه آماری مورد مطالعه را شهروندان بالغ تهرانی تشکیل میدهد. برای تعیین حجم نمونه از روش کوکران استفاده شده است و در نهایت، 504 نفر بعنوان نمونه آماری انتخاب شدند. به منظور انتخاب نمونه آماری از روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای استفاده گردیده است. ابزار اصلی جمعآوری دادهها پرسشنامه محققساخته بود که روایی آن با تایید اساتید و پایایی نیز از طریق آزمون کرونباخ (846/0α = ) تعیین گردیده است. برای تحلیل دادهها از روش مدلسازی معادلات ساختاری و رویکرد حداقل مربعات جزئی با نرمافزارهای SPSS 27 و Smart PLS 3 استفاده شده است. یافتههای بهدست آمده از این مطالعه نشان داد که تمامی متغیرهای مورد مطالعه ارتباط معناداری با اثربخشی سیاسی شهروندان بالغ تهرانی داشتند. از سوی دیگر، نتایج ضرایب استاندارد نشان داد که متغیرهای آنومی سیاسی، بیقدرتی سیاسی و متغیرهای زمینهای به صورت منفی و متغیرهای اعتماد اجتماعی و جامعهپذیری سیاسی به صورت مثبت بر اثربخشی سیاسی تاثیر میگذارند.