مطالعه تطبیقی معاصرسازی مؤلفه‌های فرهنگ و هویت در هنر اسلامی با تأکید بر جهانی شدن

چکیده

یکی از مهم‌ترین نظریه‌پردازی‌های که امروزه بر دیدگاه‌های کلان جامعه‌شناسی سایه افکنده است، بحث جهانی شدن است. جهانی شدن شامل ابعاد اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و ساختاری است که در بحث جهانی شدن نقش اساسی و مهمی ایفا می‌کند. در این میان بررسی هنر به عنوان یکی از قدرتمندترین ابزارهای تأثیرگذار و یکی از مؤلفه‌های جریان ساز در بستر جهانی شدن فرهنگی، مورد توجه است. لذا هدف از پژوهش حاضر مطالعه‌ی شناخت توانایی و مولفه‌های ساختاری و بصری هنرهای اسلامی در فرآیند جهانی شدن بود. این پژوهش بر اساس ماهیت و روش توصیفی-تطبیقی است و ضمن بررسی مفهوم جهانی شدن، سعی در تحلیل جایگاه هنرهای اسلامی در جریان جهانی شدن و بر اساس مولفه‌های ساختاری و بصری در دنیای معاصر را دارد. نتایج پژوهش حاکی از این است كه جهانی سازی از دیدگاه نظریه‌پردازان و بر اساس مولفه‌های جهانی شدن،  به دلیل تعاملات و ارتباطات با توجه به رویدادهای مختلف فرهنگی هنری جهانی و هینطور بسترهای ظهور آثار به صورت مجازی ممکن است ولی مخاطراتی را نیز ممکن است در بر داشته باشد. جهانی شدن نیاز به حرکت به سوی پیش رفت و تعاملات با دنیا دارد که در پی آن هنر اسلامی ایرانی شناخته خواهد شد و هنری با هویت ایرانی و متناسب با امروز، معاصر سازی شده می‌تواند در این راستا در روند صحیح این حرکت تاثیرگذار باشد. استفاده از مولفه‌های بصری و ساختاری ایرانی با نگاهی معاصر از جنبه‌های مهم جهانی-سازی هنر ایران است.